Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

MANTINADES MONA3IAS


ΔΕΝ ΜΕ ΦΟΒΙΖΕΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ...ΕΓΩ'ΜΑΙ ΜΑΘΗΜΕΝΕΙ..ΜΑ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ Τ'ΑΥΡΙΟ ΗΝΤΑ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ...ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ©
ΤΗΝ ΑΝΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΜΟΥ..ΜΕΤΡΩ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ...ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ... ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ©
ΕΝΤΑΚΑΡΕ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΜΟΥ ΔΕ ΜΕΝΕΙ,ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΩ ΜΟΥ ΚΛΟΥΘΑ ΣΑ ΤΗΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ!.....ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ© & ΣΤΕΛΛΑ ΣΤΑΜΑΤΑΚΗ©
ΤΣΙ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ..ΕΓΩ ΤΗΝ ΛΕΩ ΓΑΛΗΝΗ..ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ...ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΣΙΩΠΑΙΝΕΙ.. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ©
ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΜΟΥ Η ΣΙΩΠΗ ΑΠΟΨΕ Μ'ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ..ΣΑΝ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΠΑΧΝΟ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΒΑΖΕΙ.. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ©
ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΜΟΥ Η ΣΙΩΠΗ ΑΠΟΨΕ ΜΕ ΣΚΕΠΑΖΕΙ..ΚΑΙ ΗΡΘΕ'ΝΑΙ ΚΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΣΦΙΧΤ'ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ..ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ©
ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΜΟΥ Η ΣΙΩΠΗ ΑΠΟΨΕ ΜΕ ΣΚΕΠΑΖΕΙ..ΚΑΙ ΗΡΘΕ'ΝΑΙ ΚΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΣΦΙΧΤ'ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ..ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ©
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΝΑ'ΧΩ ΝΑ ΜΕ ΑΓΚΙΖΕΙ....ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΧΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΠΟΙΟ(Α) ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ...ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ©
ΑΠΟΨΕ ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΦΙΛΗ ΜΟΥ (Η ΜΟΝΑΞΙΑ)ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΕΓΓΕΡΑ... ΚΑΙ ΗΡΘΕ ΚΙ'ΟΠΟΝΟΣ ΣΙΩΠΗΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΙΑΣΕ ΑΠ'ΤΗ ΧΕΡΑ.....ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ©
ΑΠΟΨΕ ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΕΓΓΕΡΑ...ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΠΕΡΑΣΕ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ..ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ©
AΠΟΨΕ ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΕΓΓΕΡΑ...ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕ Κ'Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΝΑ ΠΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ....ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ©
Πες μου, εχεις νοιωσει Μοναξια, αναμεσα σε "ΦΙΛΟΥΣ"να πινουν,να γλεντιζουνε,και εσενα πνιγη ο ΠΟΝΟΣ! Να τους θωρεις και ν'απορεις, ΕΝΑΣ! να μην σε νοιωθει,και μοναχα η Μοναξια!να σε καταλαβαινει.. Απο οσους"ΦΙΛΟΥΣ"εκανα,μια μονο ξεχωριζει,η ΜΟΝΑΞΙΑ!απου ποτε,δεν μ'εγκαταλειπει.Μια φορα να μει μου πει,ειμαι Απασχολημενει!!και οτι τση ειπα οσα μεδα ΠΟΤΕ να μην ΠΡΟΔΩΣΕΙ!! ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ
Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΣΥΝΤΗΡΕΙ....ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΜΕ ΔΡΟΣΙΖΕΙ....ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ....ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΛΩΣ'ΟΡΙΖΕΙ.. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ ..
Εμένα το συναίσθημα, τση μοναξιάς κλουθά με,για αυτό μην λες, πως μια ζωή, ίδιο σταυρό βαστάμε..
Πάντα σε συλλογίζομαι σαφί στο νου μου σ' έχω η συντροφιά δε μ' ωφελεί τη μοναξά ξετρέχω
Γελάς και λέω "ευχαριστώ" θεε μου που τ΄αντικρύζω, το γέλιο που γεμίζει φως τση σκέψεις μου το γκρίζο..
Όταν θα ρθω θα σου κρατώ χιλιάδες αναμνήσεις,να δεις οτι δεν πρόλαβες οτι θελες να ζήσεις...
Πονώ και κάνω πως γελώ κλαιω μα δεν το δείχνω, τση μοίρας αποκλειστικά τσ' ευθύνες
ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ...ΣΤΗ ΓΡΑΦΩ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΛΛΑ..... ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΕΙΣ ΟΝΤΕ ΤΟΝ ΔΕΙΣ...ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ....!!!!!!!!!!♥♥♥
Εγώ αγάπες και έρωτες δεν τσι ελογαριάζω κατέχω γω το ταίρι μου τσι μοναξίας ταιρίαζω.
Πολλές φορές με τη σιωπή ο άνθρωπος διηγάται, πόσο λογιώ ν τα βάσανα που χει και τυραννάται...
Αν έχουνε σκοπό οι χαρές να'ρθούνε να με βρούνε,ήθελα και να κάτεχα γιάντα καθυστερούνε.
Γιάντα γροικώ τσ αγάπης σου ...αφού μ΄αρνιέται εκείνη....Και μέρα νύχτα η έννοια σου..ησυχο δε μ αφήνει.......
Στον ψεύτη κόσμο ώσπου να ζω... θα σου παραπονούμαι...γιατί ποτέ σου δε ρωτάς... που βρίσκομαι και που μαι...
Απόψε πάλι αισθάνομαι πιο δυνατό τον πόνο γιατί έχει μείνει η καρδιά με τσ' αναμνήσεις μόνο.......!!!!!
Την μοναξια μου αναζητω οντε με δερνει ο πονος να μ'αγκαλιαση στοργικα ταξε πως ειναι Μανα.. Εκει ξεσπαει η καρδια τον πονο να δαμασει και ερχεται και το δακρυ μου για να τονε γλυκανει.. Τσι μοναξιας μου την σιωπη που με καταλαβαινει και οχι τον ψευτικο Ντουνια που ολα τα κατακρινει.. Π.Σ
Θα πάω να ζήσω στα βουνά εις τω πουλιώ τσι τόπους, δεν τη μπορώ τη μοναξά ανάμεσα στσ' ανθρώπους...
Ποιες ώρες νιώθεις μοναξά, να 'ρχομαι σα το κλέφτη, να μην αφήνω απάνω σου, σταλιά καημό να πέφτει...
Δεν βλέπω άλλα όνειρα,έπαψα να κοιμούμαι μέρα και νύχτα ξυπνητή,είμαι και σε θυμούμαι...
Ένα αστέρι έγινε,κρυφή παρηγοριά μου, γιατί μέσα απ΄τη λάμψη του,σε νιώθω πιό κοντά μου..
Πριν με ρωτήξεις γιάντα εργώ* σκέψου πουλί στο χιόνι, να δεις πως τρέμει μια καρδιά, που αγάπη δεν στεριώνει!!!!

*Εργώ = Κριώνω
Οι νύχτες βασανιστικές
γιάτι εισαι μακρια μου
και συντροφιά μου κανούνε
μόνο τα δακρυα μου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου